Բժշկական ծառայության լեյտենանտ Վահե Մելիքսեթյանը 30 տարեկան էր, երբ անցավ զինվորական ծառայության: Մինչ այդ սովորում էր, դասավանդում և զբաղվում հասարակական ակտիվ գործունեությամբ:
Մասնագիտությամբ դեղագործ Վահեն ցանկանում էր Հայաստանում զարգացնել կլինիկական դեղագիտությունը: Սակայն ճակատագիրն այլ որոշում էր կայացրել․ 2020թ․ հոկտեմբերի 8-ին մարտական գործողությունների ժամանակ՝ բազմաթիվ կյանքեր փրկելու ընթացքում, ընդհատվեց նրա կյանքի ու մտքի թռիչքը․
Վահեի մայրը հայոց լեզու և գրականություն է ուսուցանում արդեն իր որդու՝ հերոսացած բժշկի անունը կրող դպրոցում։ Փոքրիկ վահեներին փոխանցում է հայրենասիրություն ու նվիրում․
Վանաձորի թիվ 28 հիմնական դպրոցը 7 շրջանավարտ է կորցրել 44-օրյա պատերազմում։ Բոլորին հիշում են, նրանց անուններով դասասենյակներ են անվանակոչվել դպրոցում, դպրոցն էլ՝ Վահե Մելիքսեթյանի անունն է կրում․
Վահեն շատ ծրագրեր ուներ․ նրա կիսատ թողած գործը շարունակում են հարազատները: Ավագ եղբոր կողմից բացվել է Վահե Մելիքսեթյանի անվան բարեգործական հիմնադրամ, որը դպրոցի գերազանց առաջադիմությամբ աշակերտներին կրթաթոշակ է տրամադրում․
Հիմնադրամի նպատակներից մեկն էլ՝ Կլինիկական դեղագիտությունը Հայաստանում ավելի բարձր մակարդակի հասցնելն է։ Սա Վահեի ամենամեծ երազանքն էր, որի իրագործմանը ձեռնամուխ են եղել նրա հարազատներն ու մերօրյա սերունդը:
Մարինա Անդրեասյան, MIG TVR